Keşke Tanımasaydım

Keşke; tanımasaydım seni.
Omuzlarıma, bu kadar yük binmezdi o zaman,
Gözlerim, ağlamayı bilmezdi;
O kadar sık kalbim çarpmazdı böyle delicesine!!!
Benimde ellerim sımsıcak olurdu mutlaka;
Geceleri asla uykusuzluk çekmezdim sabaha kadar…

Rüyalarım; hatta, tatlı hayallerim olurdu!
Duygusuzca düşünmezdim yokluğunda günlerimi, saatlerimi…
Hem hiç üşümezdim!
Böylesine ölü soğukluğunda, hırsla takip etmezdi beni böle kötü kaderim.
Kan çanağına dönmezdi gözlerimin taa içi…

Kayan yıldızlarda, bende farklı dilekler tutardım…
Duyardım, anlardım yanımda konuşulanları.
Hasretin bu kadar artmazdı o zaman,
Bende gülerdim zaman zaman,
Deniz ve Mehtap benim için de önemli olurdu…
Hele, hele kara saplı bıçak dostum olmazdı sırtımda…
Güneşsiz dünyamda kavrulmazdı ciğerlerim!
Beynim ise böylesine hırçın uğuldamazdı sürekli,
Kar yüreğimde damla damla vurmazdı gözyaşlarım…

Ruhum daraltmazdı benliğimi, sıkıştırmazdı;
En tiz sesiyle çığlıklar atmazdı göğsüm…
Simsiyah yankılar oluşturmazdı ufkumda…
Saçıma, sakalıma bende bakardım; delicesine…
Bütün gücümle sigaramı çekmezdim her an!!!

Keşke tanımasaydım seni, keşke….
Karasaplı bıçak dostum olmazdı,
Kar yüreğimde; damla damla vurmazdı gözyaşlarımı…
Dedim ya ulan,
Keşke, keşke tanımasaydım seni…
Keşke…
Keşke Tanımasaydım….