Ve her şeyi biraz da şiirleştiren o bakışların…
Kalemi alsam elime, değdirsem kağıda,
Bir adını yazsam Elif diye,
Ömrümün en güzel şiiri olur!
Elif diye yazılır, cana nefes, kalbe şifa, Rabb’e yol diye okunur…
Gözlerinden sonra her şey şiir oluyor,
Ben zaten artık şiir yaşıyorum…