Uyuyorum…
Çünkü uyanık kaldığım her an her şey daha kötüye gidecekmiş gibi geliyor. Beterin beteri var, bilirim…
1 sene, tam 1 senede berbat oldu hayatım. Artık nefes alırken bile zorlanıyorum. Geleceğimle alakalı en ufak olumlu düşüncem kalmadı. Yakınım dediğim herkes ardına bile bakmadan kaçıp gitti. Böyle içimde büyük bir küfür var sanki, her şeye, her kese sövüp saymak, yakıp yıkmak istiyorum. Birilerinin canını yakmak, kanını içmek istiyorum.
Sırf inancım durduruyor beni. Çünkü o sabret diyor. Kitapta 84 yerde sabır kelimesi geçiyor. İçimdeki ateşi sadece bakara suresinin 153. ayeti söndürüyor.
“Şüphe yok ki, ALLAH sabredenlerle beraberdir.”
1 senede nasıl yıkılıp döküldüyse güzellikler 1 sene değil ama belki 2 senede küllerinden doğmasını da yaşarsın tüm güzelliklerin ta ki kötü dediğin şeylerin zerresi dahi umrundan kaybolana dek.. ‘bundan sonra bana düşen güzel bir sabırdır’ [12:83]
hissettim yazılan her cümleyi..
BeğenLiked by 1 kişi