Çocuk dedesine sormuş:
– Dede, nenem ile kaç yıldır evlisiniz?
– 40 yıldır evlat, demiş dede.
– Peki ama dede, ben sizi hiç kavga ederken görmedim. Bunun sırrı nedir?
– Otur evlat anlatayım. Evlat biz nenen ile evlendiğimizde elde avuçta bir şey yoktu. Kimsem de yoktu. Ben neneni bizden oldukça uzaktaki köyden aldım, nikahımız kıyıldı. Benim at arabasına nenenin üç beş eşyasını attık ve bizim köyün yolunu tuttuk. Yolda benim atin ayağı sürçtü ve tökezledi. Ben “Bu bir!” dedim. Devam ederken bir daha tökezledi, ben yine “Bu iki!” dedim. Köye de daha epey yolumuz vardı, bizim atin ayağı bir daha tökezleyince: “Bu üç!” dedim ve çektim belimden piştovu, atı orada vurdum. Ben atı vurunca nenen başladı bana söylenmeye. “Biz şimdi nasıl gidiceğiz, niye durup dururken atı vurdun! Sende hiç akıl yok mu! Bu eşyaları nasıl götürüceğiz!” Ben de döndüm nenene “Bu bir!” dedim. O gün bugündür, gül gibi geçinip gidiyoruz işte evlat…